محله ایتالیایی ناویلی
به هنگامی که وارد ناویلی شدم چشم انداز زیبایی از جهان عظیم را نظاره کردم.
محله ناویلی میلان می تواند یکی از بینظیرترین مکان های جهان به شمار آورده شود برای گذراندن وقت در یک منظقه خوش منظره با مغازه ها و کافه های فراوان و سرشار از حس خوب
فضای محله ناویلی
محله ناویلی میلان در حقیقت یک محله در میلان ایتالیا است که نام خود را از کانال آبی بزرگی که از میان آن می گذرد گرفته است. وقتی وارد میشوی تمام اطرافت یک نقاشی رویاییست اعم از رستوران ها، کافه ها، پاتوق های دوستانه مغازه ها و همین طور موزهها و گالریهای متعددی در این محله وجود دارند یک سیستم جذابی که دارد اصطلاحی به نام Happy hour یعنی یک ساعت خوشی بین شش تا هفت بعد از ظهر ممکن بود بیشتر هم ادامه داشته باشه که همه دور هم جمع میشوند و سیستم به صورت سلف سرویس هست سالاد، غدا، پاستا و…
اما چیزی که برای من جذاب نبود یک خوک را برداشته بودند گریل کرده بودند و گذاشته بودند روی میز همانند برهای که در ایران وسط میز میگذارند. نوشیدنی های الکلی و غیر الکلی میتوان سفارش داد و نکته جذاب اینکه میتونی بشقاب را تا وقتی سیر بشی شارژ کنی و از لحاظ قیمت هم بسیار مناسب هست.
اگر بخواهیم ازموقعیت این محله نسبت به کلیسای جامع میلان بگوییم،
باید گفت که در جنوب غربی این کلیسا قرار دارد.
کانال گراند ناویلی
کانال گراند ناویلی که نام محله نیز از آن گرفته شده است، یکی از قدیمی ترین کانال های شهر می باشد دورتا دور کانال آب بارها و کافی شاپ های مختلفی که دوستانه دور هم جمع میشوند و پاتوق های دوستانه اونجا برقراره
این کانال 50 کیلومتر طول دارد و در سال های ی بین 1177 تا 1257 میلادی ساخته شده است.
آنجا قایق سوارانی را روی آب میبینی که هر کدام داد و ستد خود را دارند و خیلی هیجان انگیز است محل کار تو تفریح تو نیز باشد و درست شبیه نقاشیهاست
گالری های هنری هم در این منطقه می تواند اوقات مفرحی را برای بازدید کنندگان به همراه داشته باشد.
جاذبه های ناویلی
از دیگر جاذبه ها در این منطقه، به کلیساهای قدیمی می توان اشاره داشت.
در محله ناویلی می توان از کلیسای Sant Eustorgio و همین طور کلیسای دی سان لورنزو بازدید نمود.
کلیسای Sant Eustorgio قدمتی مربوط به قرن 4 میلادی دارد. و نقاشی های دیواری از هنرمندان مشهور را در خود جای داده است.
کلیسای دی سان لورنزو نیز مربوط به قرن 4 میلادی است اما دوبار در قرن 16 و قرن 20 بازسازی شده است.